Dziękujemy wszystkim ofiarodawcom za kontakt z nami.

_______________________________________________________________
♥♥ Listy od ‘podopiecznych’ Fundacji (przykłady) ♥♥
_______________________________________________________________

*
_______________________________________________
List z Kiekrza -XII 2022
_______________________________________________

_______________________________________________________________________
♥♥♥♥ 2018 ♥♥♥♥ (DPS-Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek-Wroclaw)
_______________________________________________________________________

______________________________________________________
♥♥♥♥ 2018 ♥♥♥♥ (Dom Samotnej Matki w Kiekrzu)
______________________________________________________

__

_____________________________________________
♥♥♥♥ 2017 ♥♥♥♥ (Gdańsk-Rodzina Nadziei)
_______________________________________________

FRN 132/B/2017                                                               Gdańsk, 05.10.2017 r.

                                                                         Pani
                                                                         Elżbieta Kiegler
                                                                         Przewodnicząca
                                                                         Fundacji im. Św. Brata Alberta
                                                                         Calgary

Zgodnie z obietnicą przesyłam informacje z letniego wypoczynku naszych podopiecznych. W lipcu 20 dzieci z Domu Rodzinnego w Wejherowie i Luzinie przebywało na obozie wypoczynkowym w naszym domu na Kaszubach- w Liniewku Kaszubskim. Tam nasi wychowawcy organizowali atrakcyjne zabawy, wycieczki, gry i zawody sportowe, w słoneczne dni były zabawy i kąpiele w jeziorze i basenie. W dniach 22.08.2017 – 23.08.2017 dwoje dzieci było na wycieczce w Warszawie.7,8,9. sierpnia 7 wychowanków z Wejherowa było na biwaku nad jeziorem w Salinie.Od 27.08. do 01.09.2017 r.  14 dzieci z Wejherowa i Luzina była na Kaszubach na obozie przetrwania zorganizowanym przez „ Akademię Przygoda”. Z tego obozu dzieci wróciły bardzo zadowolone i pragną pojechać tam w przyszłym roku. 2 najstarszych dzieci podjęła  pracę sezonową w miesiącu lipcu i  sierpniu. 3 nastolatków miała w sierpniu praktyczną naukę zawodu.9 dzieci z Rodzinnego Domu Dziecka w Gdyni przebywało na koloni nad Soliną w Bieszczadach w dniach 23.06.2017 r. –  06.07.2017 r.
3 dzieci z Gdyni przebywała w dniach 06.07.2017 r. – 27.07.2017 r. na obozie harcerskim nad jeziorem k. Ziemian,  a 2 dzieci przebywało w dniach 06.08.2017 r. – 16.08.17. na obozie sportowym w Sominach.
Również 9 dzieci z Gdyni przebywało  w dniach 27.08.17- 01.09.17 na Kaszubach na obozie przetrwania zorganizowanym przez „Akademię Przygoda” i podobnie pełne wrażeń po pobycie na obozie, chcą tam jechać w przyszłym roku.
Pozostałe dni dzieci z Gdyni spędziły w naszym domu, gdzie miały zorganizowany czas wolny (wyjścia na plażę, do lasu, na bulwar nadmorski, spotkania z rodzinami.)

Wakacje w tym roku się udały i wypoczęte dzieci wróciły już do zajęć szkolnych.

Z serdecznymi pozdrowieniami

                                                                                              Grzegorz Foppke

_________________________
♥♥♥♥ Lato 2017 ♥♥♥♥
_________________________

Drodzy Przyjaciele Dzieciaków z Wałbrzycha,

nasze dzieciaki, z Fundacji Garczyńskiej, właśnie wróciły z wakacji w Darłówku. Wyjazd doszedł do skutku tylko dzięki Wam, Darczyńcom. Każde z dzieci musiało zapłacić za 2-tygodnowy wyjazd włącznie z podróżą w obie strony tylko 150 zł. Ogromnie dziękujemy! Wasza pomoc przekłada się w prosty sposób na poprawienie losu tych dzieci. Wakacje dla nich to nie tylko zwykła radość, ale i możliwość pomieszkania przez 2 tygodnie w lepszym świecie. Możliwość dostrzeżenia, że jest lepszy świat i że one mogą do niego należeć.

’21 dzieciaków spędziło 2 tygodnie nad morzem pod opieką 4 opiekunek.
Zaczęło się od długiej podróży. Jechaliśmy 16 godzin normalnym, rejsowym busem. Przewoźnik startował z Wałbrzycha i dojeżdżał do kolejnych, nadmorskich miejscowości. Dla naszej kolonii zgodził się pojechać nawet dalej i zawiózł nas na miejsce. A na miejscu: ogromny ośrodek i czteroosobowe pokoje dla dzieci. Dla bezpieczeństwa, z maluchami w sypialniach spały opiekunki.
Codzienne zaplanowana była jakaś atrakcja:
• Oczywiście frajdą było już sam pobyt nad morzem i codzienne zabawy w wodzie i na piasku.
• Była podróż starą kolejką
• Dyskoteka i ognisko z pieczeniem kiełbasek;
• Jazda na gokardach,
• Wyprawa rowerowa dla starszych piękną ścieżką do jeziora Kopań,
• Wesołe miasteczko, w którym każdy musiał sobie wybrać trzy atrakcje, z których mógł skorzystać (niektóre dzieci miały ogromny problem z wyborem),
• Rejs w morze klimatycznym statkiem,
• Basen, o którym 6 letni Dawid rzekł, że to “najpiękniejszy basen w jakim byłem w swoim życiu”,
• Konkurs rzeźby w piasku (trzeba było dokupić specjalne łopaty),
• Prywatne jeziorko wykopane przez najmłodszych chłopców,
• Zachody słońca: po jednym z nich Dawid stwierdził, że wreszcie wie, gdzie się chowa słońca na noc. Zapytany gdzie odpowiadał dumnie: do morza!
• Byliśmy na wycieczce w Darłowie, gdzie zwiedziliśmy zamek książąt piastowskich z XIV wieku.
• Wreszcie ostatnią atrakcją była wyprawa do Kluk, gdzie dzieci zwiedzały skansen wsi słowińskiej i w chatach mogły uczestniczyć w różnych pracach codziennych, łącznie z kopaniem torfu. A na koniec spacer przez wydmy w Czołpinie. Przygotowując dzieci do wycieczki mówiłyśmy, że to taka polska pustynia więc muszą się odpowiednio ubrać itd. Jeden z chłopców zapytał poważnie: a czy na pustyni są sklepy? Ktoś próbował wytłumaczyć, że na pustyni to bywają oazy ale tu Polsce to raczej ich nie zobaczy – śmiechu było co nie miara. I radość ogromna kiedy z wydmy zobaczyły morze – biegły do niego z nowymi siłami. Nawet 6-letni Pawełek, który nie chciał przyjąć pomocy tylko dreptał swoimi małymi nóżkami przekonany, że “dam radę!”.
• Codzienną atrakcją dla dzieci były wspólne posiłki podczas których usługiwali nam chłopcy z Ukrainy. W ogóle ośrodek był zdominowany przez młodych i starszych Ukraińców co dawało powody do rozmów o sytuacji tego kraju i perspektywach młodych.
• Wielką atrakcją było wyjście do “miasta”, stragany, ruch, gry, kolor, dźwięk i dużo zadowolonych ludzi to był klimat, w którym dzieci chciały przebywać. A już lody to była ekstra atrakcja, i ten dylemat co wybrać…

Dzieci zostały też zaproszone na wernisaż niepełnosprawnej, młodej malarki Agnieszki Gawron. Samo spotkanie ze studentką, która traci władzę w nogach, a mimo to nie podaje się, studiuje na krakowskiej ASP i maluje, było dla naszych dzieci niezłą nauka, że przeciwności losu nie muszą być przeszkodą w realizacji marzeń. Bez kompleksów Dawid interpretował kolejne obrazy widząc w nich co tylko chciał 🙂 Na prośbę Agnieszki-malarki dzieci namalowały swoje wspomnienia z wystawy.
Spontanicznie napisały też listy z życzeniami i podziwem, że mimo choroby potrafi tworzyć i to takie piękne rzeczy.

Kolejna nauka była w samym ośrodku. Jednocześnie miała tam miejsce inna kolonia, z niegramotnymi wychowawcami i rozwydrzonymi dzieciakami (plucie, szturchanie, wrzaski). Nasze patrzyły na to z góry i z wyraźnym niesmakiem ‘No jak można się tak zachowywać’!

Wychowanie odbywało się także w jadalni- przy każdym ze stołów siedziała jedna z opiekunek. Pilnowały żeby dzieci zjadły, uczyły zachowania przy stole, dzielenia się, uprzejmości. Widać było, że niektóre dzieci są po prostu wygłodzone, zaniedbane w domu. Na początku nie potrafiły zjeść dwóch dań obiadu czy czegoś poza płatkami na śniadanie. Musiałyśmy zdobyć specjalne pozwolenie na robienie kanapek i wynoszeni ich ze stołówki bo dzieci chwilę po śniadaniu były głodne. Wyglądało to tak, że jadły płatki z mlekiem i robiły kanapkę z serem lub wędliną, wychodziły ze stołówki i zanim doszły do pokoju, to bułkę zjadały. Pod koniec kolonii było już znacznie lepiej i całe posiłki znikały w małych brzuszkach.Hitem kolonii były styropianowe kulki do dziecięcych pistoletów. Leżały wszędzie, w trawie i na chodnikach. A wyzwaniem było zebranie ich jak najwięcej. 6 letni Pawełek tak był podniecony zabawą, że podczas dyskoteki, kiedy włączono lustrzaną kulę- rzucił się na podłogę zbierać jej rozbłyski, myśląc, że to rzeczone kulki! Jak to zwykle podczas takich dłuższych wyjazdów bywały też trudne chwile. Nasze dzieci mają niewyobrażalnie ciężkie życie. I skutki widać czasem w zwykłych, codziennych sytuacjach. A to problem z agresją, a to kłopoty z jedzeniem…
Kolonie to także czas na rozwiązywanie i takich problemów.
Piękny, szczęśliwy czas dla dzieciaków. I smutna obserwacja: te dzieci nie tęsknią za domem, nie chcą wracać, proszą o jeszcze kilka dni…. Na koniec dzieci zaczęły spontanicznie dziękować. Zauważyły, że ktoś płaci za ich wakacje. Poczuły wdzięczność. To też piękna lekcja.’
Drodzy Przyjaciele, jeszcze raz dziękujemy za Waszą pomoc! Niech dobro, które dajecie wróci do was z nawiązką!
Wszystkiego dobrego,

Beata Rudnicka, woluntariuszka Fundacji
53541 22 97
DANE FUNDACJI:
Fundacja Edukacyjna im. Siostry Wandy Garczyńskiej
FB: https://www.facebook.com/FundacjaEdukacyjna
E-MAIL: fundacja(at)niepokalanki.pl, TEL: +48 603 669 556
ADRES: Pl. Marceliny Darowskiej 1A, 58-305 Wałbrzych, Konto fundacji: PKO B.P. 55102050950000500201522549 Dla datków spoza Polski: SWIFT Banku PKO B.P.: BPKOPLPW,
IBAN: PL 55 1020 5095 0000 5002 0152 2549
NIP: 8862977814
KRS: 0000424484
♥♥♥♥

________________________________________________________

Świetlica środowiskowa-Świdnica-26 listopada, 2015
________________________________________________________

Kochana Pani Elżbieto
Bardzo serdecznie dziękuję za przekazane pieniądze w tym roku kalendarzowym. Dzięki temu darowi, dzieci z naszej świetlicy w czasie wakacji mogły wyjechać na wymarzony wypoczynek do Karpacza i okolic. Po powrocie bardzo miło wspominały ten czas określając go jako najbardziej ciekawy w ciągu całych swoich wakacji. Był to czas obfitujący w szereg atrakcyjnych i rozwijających integralnie zajęć. Nawet w wymiarze kulinarnym był to dla nich niemal okres świąteczny. Miały posiłki dobre, smaczne, wartościowe i urozmaicone. Na co dzień w domu różnie wygląda ich wyżywienie. Dzięki tym środkom mogłyśmy wzbogacić im posiłki cały jeden miesiąc wakacyjny oraz cały wrzesień i październik. Środki, które otrzymujemy z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej zapewniają bardzo skromniutki podwieczorek, a my mogłyśmy zapewnić im syty posiłek. Widząc z jakim apetytem zjadają i proszą o dokładkę jesteśmy ogromnie wdzięczne w imieniu tych dzieci za tak wielkie wsparcie.
Naszą wdzięczność wyrażamy w darze modlitwy. W lipcu i we wrześniu była odprawiona Msza św. w intencji Fundacji św. Brata Alberta. Kolejna Msza św. będzie odprawiona 6 grudnia we wspomnienie św. Mikołaja, bo Fundacja jest dla nas jak św.Mikołaj.
Za Panią i całą Rodzinę będzie odprawiona Msza św. 27 grudnia w dniu Świętej Rodziny.
W ubiegłym tygodniu wysłałam wszystkie rachunki na otrzymaną kwotę. Bardzo proszę o powiadomienie jak dotrą do Fundacji.
Bardzo serdecznie pozdrawiam i życzę błogosławionego czasu adwentu.
Z Bogiem
s.Marcela

_____________________
♥♥ List znad morza
_____________________

♥♥ List od dzieci ze Świdnicy

♥♥ List z Domu Pomocy Społecznej

♥♥ Przykładowe rozliczenie finansowe

(Dom Pomocy Społecznej-Wrocław)